İsimsiz...

Bu aralar çoook mutluyum...
Hayatımda herhalde hiç olmadığım kadar mutluyum hem de....
Bazen insanların sıkıntılarına kafayı takabiliyorum...
AMA BANANE!!!

Gerçekten banane ne yaparlarsa yapsınlar. İster gidip hayatlarının mutluluğunu yaşasınlar isterlerse olmayacak bir hayale kapılıp kendilerini yok etsinler...
Benimle hiiiç alakası yok...
Takmıyorum da...
Ben sonuçta mutluyum değil mi önemli olan da o...
Hayatları boyunca bu kadar değişiklik yaşamak saçma bence hem de çok saçma...
Yazık =/
(Eğer yıl 2009 ve ben bu yazıyı yazıyor olsaydım muhtemelen böyle birşey olacaktı)

...

(Ama öyle değil)
Hayatımın en berbat günlerini yaşıyorum...
İnsan bir haftada bu kadar çabuk ruh değişikliği yaşayabilir mi??
Bir sabah hayatının en mutlu günlerine başlayacağını sanarken akşam olunca sinir krizleri geçiriyorum...
Hayatımda hiçbir zaman olmayacak şeyler düşündüm hepsi de boş. Ama komik olan şey şu:
Ben bunların olacağına kendimi inandırdım. Sanki hayatım hep benim düşündüğüm gibi gidecek hep mutlu olucam vs. vs.
Hiç mutlu değilim...
Ne kadar olmaya çalışsam da beceremiyorum bunu, olmuyor bir türlü ya bende bir sorun var ya da artık başıma gelenler beni bitirmiş durumda...
Tabii bu kadar sıkıntı sonucu 2 hafta boyunca çekilmez baş aşrıları ya da bu durumlar yüzünden hiçbir şeye kafayı verememek de var...
Üzülüyorum kendime hepsi bu =/

Seviliyorsunuz
<3>