Vay Be

Sevgili gençlik
Geçen sene ekim ayı içinde gayet sıkılmış bir halde ve 'Niye benim de bir blog sayfam yok' düşüncesiyle 'W r t n g T R c h U' adlı bu nacizane blogu açtım.
Ben bu bir sene içinde neler yaşamadım ki ya...
Sanki 'Hadi sen bir blog aç biz de sana malzeme verelim' diye bekleyen insanlar vardı çevremde ya da hayatım öyle bir şekillendi ki buraya yazacak bir sürü yazım oldu.
Ve iyi ki de oldu.

Bu blog sayfasını asıl açmamdaki amaç şuydu,
Geçen sene ben kimseye açılamayacak kadar çekimserdim. Cidden. Şimdiki halimi düşününce geçen sene pek konuşmamışım gibi geliyor. Bu blog sayesinde milletin yüzüne karşı söyleyemediklerimi burada paylaştım. Eh amacıma ulaştım sayılır. Bir başarı var sonuçta...
Tabi 1 senede benim çenem düştü. Artık burda yazdıklarımı gidip milletin suratına falan söylüyorum yani. Tamam fazla açık sözlü olmak da o kadar iyi değil farkındayım ama hiç değilse içimde tutup sıkıntı yapmıyorum. Sonradan 'ah be keşke bunu söyleseydim' demiyorum en azından. Bundan sonra diyeceğimi de zannetmiyorum zaten.

Aslında ben bu blogun ismini 'Bir Ergenin Anıları (ya da B r R g n n N l r)' koysaydım kesin teens diye adlandırılar 14-17 yaş arası gençliği çekerdim buraya.
Sonuç olarak
1) Yarım bir ergen olabilirim ama o kadar da saçmalamaya gerek yok sonuçta
2) Writing To Reach You gayet amacına uygun bir başlık bence. Heeey burda konu ergen problemleri değil. BENİİİİM!!
3) Ayrıca bir ergen metal müziğe kayarken ben kaymıyorum farkındaysanız. Gayet sakin müziklerden kop kop müziklere bir geçiş yaptım (bknz: 300-500).

Neyse efendim ben burada 1 seneki evrimimi anlatsam zaten sonradan size bahsedecek pek birşeyim kalmaz.

Ayrıca kabul ediyorum bu site gayet özenti gençlik ürünüdür.
Ve iyi ki öyle ;)

Seviliyorsunuz hem de kocaman kocaman
<3