Bu haftaki Uykusuz'da Ersin Karabulut'un çizimine baktım (yine). Sevgililerden bahsetmişti. 'Ben sevgilimle koçum oğlum muhabbetine girerim' diyordu. 'Bazıları ise çok ezbere sözlerle birbirlerine hitap ediyor' diyor.
Gerçekten de böyle (Keşke gösterebilsem, okusanız siz de).
Hani sevgililere bakıyorsunuz bir sululuk bi aşırılık aşkımlar böceğimler hayatımlar havada uçuşuyor. Eğer bir konuşmada bunlardan biri söylenmezse sorun çıkıyor. Yani sevgililiğin boku çıkıyor bir bakıma. O kadar yalan geliyor ki bu muhabbetler sıkılıyorum. Beni sıkıyor, siz zaten halinizden gayet memnunsunuz durumunuza bakılırsa. Bir süre sonra da bu yalan muhabbet bana ilişkiyi de küçük görmeme neden oluyor. 'Ezikler' diyorum içimden...
Hatta nasıl dayanıyorsunuz bilmiyorum. Hatırlıyorum ben 2 haftada bıkmıştım bu laflardan. Cicim aşkım (ha bir de 'ama aşkıııım'lar var) lafını duymaktan yaka silktim yani. Neyse,
Bir bakıma bu sevgililerin ilişkilerini kendi başına yaşaması lazım. Hani bizi bu duruma sokmadan ne biliyim Facebook'ta Twitter'da ve bilmediğim daha birçok yerde gözümüze ilişkilerini sokarak değil. İşte o zaman ilişkinizin ciddiliğine inanırım...
Benim istediğim de samimi olmak ama bu kadar boku çıkarak değil tabi. Zaten böyle bir ilişki varsa biter o.
Nokta...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder