Facebook çıktığından beri doğum günü kutlamalarında hayattan soğuttu. Sabah görüşüp öğleden sonra Facebook'tan doğum günü kutlayan samimiyetsiz kişilikler çıktı ortaya. Normal hayatta seninle konuşmayan ama bir anda 'Doğum günün kutlu olsun canım' diyebilecek yalancılar çıktı. Bu yüzden pek ordan kutlamamaya çalışırım arkadaşlarımın doğum gününü. Ha hatırlatma bakımından çok iyi Facebook bu konuda ama dediklerim yüzünden soğudum.

Pazartesi günü o kadar mesaj atan, arayan arasında bir kişi vardı. Tek bir kişi. İyi ki aramış diyorum. Çünkü sesini duymayı özlemek tarif edilemez bir duygu.

Bazıları da vardı ki 10 dakika sonra görüşeceğimizi bile 'doğum günün kutlu olsun' dedi. Neyse.

Hele hele birisi var; normalde konuşan biri olmasına rağmen doğum günümde konuşmadı. Sonra 'Dilara naber?' Süper! Sen?

Ama 24 saat boyunca kutladığım ilk doğum günümdü. Hani hissettim gerçekten doğum günüm olduğunu. Her sene bir olay çıkardı; Çağırırım sevgiliyle eker, kutlarım 5 dakika sonra hayatımı göçertir ya da pek o havaya giremezdim. Bu sene gerçekten çok güzeldi. Böyle olmasını sağlayanlara ne kadar teşekkür etsem az. Hepsi benim canım. Yerim onları.