Ağlıyordum bugün ya. Biraz daha kıçımı yırtsam cidden ağlıyordum...
Ne lan bu hayatım boyunca ekilmeye ya da ne biliyim 2. planda olmaya mahkum muyum ben!?

Ya da şöyle diyim...
Benim durumumu kıskanan biri var. Böyle ne biliyim önüme gelenle aramı iyi yaptığım zaman kuduruyor. Öyle bi beddua etmiş ki ne zaman böyle 'He işte şimdi mutluyum' desem bi bokluk çıkıyor.

Harbi ya bugün Tülay'a anlatıyorum. Diyorum ki 'Arkadaşım var haftanın bütün günlerini buluşmamız için önerdi ve her gün de yarın buluşalım mı dedi. Ben de mi sorun var o mu sorunlu?' Okuyunca da sorunun bende olduğunu düşünmüyorum ama yani yuh diyorum sadece.
Bugün diyordum 'Güzel bir gün olucak' bilmemne o da düşündüğüm gibi olmadı.
SAĞOLUN BE!!

Bütün bir sene okul çıkışı bir yerlere gidicem ve son haftamdaki bütün planlarımı altüst eden sevgili okuldan arkadaşıma da çok teşekkür etmek istiyorum burdan!! Sayesinde hergün oun keyfini beklediğim için adam gibi de başka arkadaşıma bişi diyemedim
Artık yok ulan öyle haftasonu buluşalım diyince sazan gibi atlayan dilara!!
Adam gibi gelin okula diyin ki 'Okul çıkışı napıyorsun' Bak o zaman gelirim. . .
Aa ama durup durup 'Hadi bu kızı ekelim biraz' diye düşünüyorsanız bilmemnenin şeyine kadar yolunuz var.
Off be sıkıldım artık ya!!

Ama bişi unutuyordum.
Bugün ben sap gibi kadıköyde gezerken benle buluşan Tülay'a kocaman sevgiler. Belli ediyor kendini. Sağolsun büyük bir sıkıntıdan kurtardı beni ve saçma salak laflarımı da dinledi.

SAECE TÜLAY SEVİLİYOR BUGÜN. O KADAR!!!!